Compassie houdt in dat je bewust je hart opent voor pijn, verdriet, angst en de wens deze te verlichten, zonder het op te hoeven lossen of te repareren.  Zelfcompassie is dat je deze oprechte betrokkenheid toepast op de belangrijkste persoon in je leven: jezelf. Vriendelijke aandacht, zelfcompassie en mildheid op moeilijke momenten levert je meer op dan zelfkritiek en perfectionisme. 

We begrijpen allemaal wel dat het zo werkt, nemen het ons vaak genoeg voor om bijvoorbeeld beter voor onszelf te zorgen. Maar het ook echt anders doen, dat blijkt toch lastiger. Ook is het vaak gemakkelijker aardig te zijn voor anderen, als een ander gestressed is deze persoon voor te stellen om het wat kalmer aan te doen, we snappen dat wanneer we het moeilijk hebben, tijd om te verwerken, troost en geduld belangrijk zijn, we weten dat het goed is om regelmatig even los te laten. Dat wanneer je bang bent om afgewezen te worden, om fouten te maken, om afgewezen te worden, je fantasie daarover vaak erger is dan de werkelijkheid ooit zal kunnen zijn.

En toch: puntje bij paaltje gaan we zelf toch door, zijn we streng voor onszelf, doen we hard ons best, zijn we bang dat wanneer we loslaten het hele kaartenhuis in elkaar klapt, en zijn we misschien zelfs wel onze eigen grootste vijand. Woorden als “lui”,  “zwak”, “onverantwoordelijk”, “schuldig” drijven ons weg van wat er werkelijk speelt, jagen ons op.

“Iedereen accepteert me zoals ik ben, nu ik nog”- Loesje

Beoefening van zelfcompassie is niet egocentrisch maar zorgt juist voor een gezonde relatie met onszelf en juist ook voor een grotere openheid en mededogen naar anderen toe. Uit onderzoek (MacBeth & Gumley, 2012; Neff, 2012). blijkt onder andere dat (zelf-)compassie een gunstig effect heeft op onze gezondheid en sociaal functioneren. Zo heeft het onder andere een verzachtende invloed op negatieve gebeurtenissen, zorgt voor meer persoonlijk initiatief en het nemen van verantwoordelijkheid voor eigen acties (ook wanneer die ongunstig uitpakken), meer zelfrespect, sympathie en begrip voor eigen tekortkomingen, een betere zelfzorg; meer positieve emoties, wijsheid, levensgeluk en optimisme; 
 

Zelfcompassie kun je leren

Net als je conditie opbouwen kun je ook je zelfcompassie opbouwen, ontwikkelen. Door regelmatig te oefenen leer je je eigen automatische stresspatronen opmerken, zoals eigen emoties, het onderdrukken ervan of jouw mechanisme van zelfkritiek; je leert dat je niet de enige bent; ook kun je jezelf trainen in aardiger naar jezelf en anderen te zijn.